برای قلم

نویسنده را بایدی چهار چیز / دل و دست،افکار و وجدان تمیز

وگر این که ناپاک شد این جهان/ ز ناپاکی صاحبش شک مدار

چه خوش گفت سعدی خدای سخن/ به تحریف آن گفته بشنو ز من

فتد تیغ در دست زنگی مست/ از آن به قلم در کف خود پرست

قلم چون گرفتی دورویی مکن/ غرض ورزی و کینه جویی مکن

به کف خاک چشم فتوت مپاش/ گرفتی قلم بی مروت مباش

قلم کز پی زحمت مردم است/ قلم نیست نیش دم کژدم است

قلم گیر و همچون قلم راست باش / نه هر چش خیال کجت خواست باش

کجی گر ز شمشیر جویی بجاست/ قلم راست باید،چو کج شد خطاست

عارف قزوینی